Leasing finansowy, podobnie jak operacyjny jest oparty na umowie zawartej na określony czas, a przedsiębiorca płaci raty, których suma nie jest niższa od ceny nabycia przedmiotu leasingu. Niemniej w przypadku leasingu operacyjnego jest wymagany minimalny okres trwania umowy, więc swoboda stron jest nieco ograniczona.
Istotną różnicą między dwoma rodzajami leasingu jest prawo do wykonywania odpisów amortyzacyjnych. W przypadku leasingu finansowego, leasingobiorca wykonuje odpisy amortyzacyjne, a rzecz, z której korzysta znajduje się w jego rejestrze środków. Przedmiot leasingu należy w świetle prawa do majątku leasingobiorcy, choć nie jest on jego właścicielem. Dopiero po zakończeniu okresu umowy otrzymuje pełne prawo własności. W przypadku leasingu operacyjnego, odpisy amortyzacyjne są wykonywane przez firmę leasingową. Przedmiot należy do jej majątku, dlatego leasingobiorca chcąc stać się jego właścicielem, musi wykupić rzecz po zakończeniu trwania umowy.